Murów i stropów, szczególnie ceglanych, nie należy tynkować bezpośrednio po ich wykonaniu, ponieważ świeże mury i stropy osiadają wraz z gruntem i kurczą się wskutek wysychania zaprawy użytej do murowania, co może powodować pękanie tynku. Ponadto tynkowanie mokrych i nadmiernie zawilgoconych ścian i stropów utrudnia ich wysychanie, tak więc do robót tynkarskich przystępować się powinno nie wcześniej niż po 2 miesiącach od wykonania i zamknięcia (założenia okien i drzwi) stanu surowego. Aby uniknąć niepożądanego kucia tynku (poprawiony tynk zawsze pozostawia ślady), należy przed przystąpieniem do tynkowania bezwzględnie wykonać instalację elektryczną oraz ewentualnie telefoniczną i sygnalizacyjną (dzwonek, domofon). Podobnie instalację odgromową zakłada się przed wykonaniem elewacji. Nie tynkuje się również pomieszczeń lub ścian, w których zakładane będą instalacje wodociągowe, kanalizacyjne i centralnego ogrzewania wymagające przekucia. Najlepszą porą do wykonywania tynków, zwłaszcza zewnętrznych, jest wiosna i jesień, zaś najodpowiedniejszą temperaturą powietrza: 15 do 20°C.